جستجو مطالب
آنتراسیت
آنتراسیت (Anthracite) چیست؟
تفاوت کربن اکتیو و آنتراسیت در تصفیه آب چیست؟
بستر آنتراسیت در فیلتر شنی و فیلترهای پیش تصفیه آب و فاضلاب جهت جداسازی مواد معلق به کار گرفته می شود که معمولا بخاطر مراحل تصفیه شیمیائی پیشین و افزودن مواد شیمیائی درشت گردیده و بخاطر سایز بزرگشان قابل جداسازی توسط سنگ های آنتراسیت می باشند. منافذ بیرونی زغال سنگ آنتراسیت بسیار کوچک است لذا جذب مولکولی آن ضعیف بوده و توانایی حذف بسیاری از مولکول های مزاحم در آب (مانند روغنی و مواد فرار) را ندارد. کربن اکتیو گرانولی (GAC) بخاطر بافت فراوری شده خود، توانائی جذب عمقی (Absorption) را داشته و می تواند بو، موادآلی و روغنی را به خوبی حذف نماید. این جذب عمقی باعث می گردد که صرفا با شستشوی معکوس در فیلترها امکان پاک سازی کربن اکتیو میسر نگردد، اما آنتراسیت که صرفا جذب سطحی دارد (Adsorption)، معمولا به راحتی دربکواش پاک سازی می گردد.
ارتفاع بستر فیلترهای شنی و فیلترهای شنی-آنتراسیت همواره پس از چندین مرحله بکواش (شسشتوی معکوس) کاهش می یابد. در فیلترهای شنی تحت فشار، معمولاً افت ارتفاع بستر کمتر است و در صورت طراحی خوب، این افت ارتفاع به حدود 1 الی 2 درصد کل ارتفاع بستر در یک سال می رسد (در عمل حدود 5%).
اما در فیلترهای دو بستره، معمولاً فرار آنتراسیت به میزان 5 الی 7 درصد ارتفاع در سال اتفاق می افتد (در عمل حدود 10 درصد). هرچه قطر و دانسیته آنتراسیت بیشتر باشد (مثلاً قطر 2-3 میلیمتر و دانسیته نزدیک به 900kg/m^3 برای آنتراسیت)، احتمال فرار بستر آنتراسیت در هنگام شستشوی معکوس (بکواش) کمتر خواهد بود. البته طبق رابطه استوکس، تأثیر قطر دانه ها بسیار بیشتر از تأثیر دانسیته آنتراسیت یا سیلیس می باشد.
دانلود فایل PDF دیتاشیت آنتراسیت برند جاکوبی AquaFA75 Anthracite
(آنتراسیت جاکوبی)
کاربرد آنتراسیت در تصفیه آب چیست و چگونه استفاده می شود؟
- دانه بندی یکنواخت (Gradation)
- پاکی (Cleanliness)
- وزن مخصوص (Specific Gravity)
- سختی M.O.H (M.O.H. hardness) (Measurement of Hardness)
- قابلیت انحلال در اسید (Acid Solubility)
- اندازه ذرات (Particle Size)
- دانسیته ظاهری (Apparent Density)
- دانسیته بالک (Bulk Density)
- میزان خاکستر (Ash Content)
- رطوبت (Moisture)
- سایز ذرات استاندارد (Standard Mesh Size)
دانلود استاندارد نحوه اندازه گیری کیفیت آنتراسیت در تصفیه آب (ویرایش 2016) (ANSS/AWWA-B100-16)
دانلود کاتالوگ آنتراسیت وارداتی شرکت ابنیه پایدار سبز
چگونه از میزان خلوص کربن در آنتراسیت مطلع شویم؟
در آزمایش میزان کربن آنتراسیت، بایستی دقت داشت که محتوی کربن (Carbon Content) با کربن ثابت (Carbon Fix) یا کربن کربن فیکس فرق دارد. ممکن است محتوی کربن یک آنتراسیت بالا باشد اما به علت وجود مواد فرار، مقدار کربن ثابت / کربن فیکس کمتر از 90 درصد باشد.
معادن آنتراسیت در ایران بیشتر در نواحی مرکزی (شاهرود)، آذربایجان شرقی و غربی، کرمان و خراسان (طبس) وجود دارند. متوسط میزان کربن در معادن آنتراسیت ایران حدود 75درصد می باشد که بر حسب ناحیه استحصال ممکن است بین 70 تا 78 درصد تغییر نماید. علی رغم ادعای برخی از معادن مبنی بر بالا بودن درصد کربن آنتراسیت (کربن بالای 80درصد)، با ارسال نمونه آنتراسیت این معادن به آزمایشگاه های معتبر و انجام آنالیز اندازه گیری کربن به روش استاندارد (مطابق استانداردهای ASTM، DIN & AWWA)، بارها و بارها کذب بودن این ادعاها در آزمایشگاه روشن شده است.
آزمایشگاههای معتبر جهت اندازه گیری میزان کربن در آنتراسیت چه خصوصیاتی بایستی داشته باشند؟
- برگه آنالیز واقعی آنتراسیت و کربن اکتیو چه مشخصاتی بایستی داشته باشد؟
جهت حصول به کیفیت بالا، آزمایش دقیق و آنالیز آنتراسیت، کربن اکتیو و سیلیس در آزمایشگاه شرکت ابنیه پایدار سبز پیش از ارسال کالا جهت مصرف کننده صورت می پذیرد. آزمایشاتی نظیر: آزمایش دانه بندی، تهیه نمودار دانه بندی، تعیین درصد یکنواختی، میزان خاکستر، میزان خاکه، درصد کربن و میزان گوگرد (Carbon Content, Ash Content, Grain Size Analysis, Sulfur Content) می توانند در آزمایشگاه معتمد موسسه استاندارد و تحقیفات صنعتی ایران صورت پذیرند.
دانلود استاندارد BS EN 12909:2012 در خصوص کیفیت آنتراسیت مصرفی در تصفیه خانه های آب شرب
راهنمای الک های آزمایشگاهی یا سایز الک های دانه بندی که در دانه بندی خاک، دانه بندی آنتراسیت، مش بندی سیلیس و سایز بندی کربن اکتیو بسیار کاربرد دارند در جدول زیر ارائه شده است:
بزرگان به شرکت ابنیه پایدار سبز برای تامین و خرید آنتراسیت اطمینان نمودند:
آنتراسیت ایرانی با درصد کربن 75 درصد جهت تصفیه خانه آب شهر سردشت (کارفرما: شرکت ماشین سازی ویژه)
تصفیه خانه آب شهرگلپایگان
آنتراسیت روسی- خرید آنتراسیت به صورت مستقیم از روسیه- با خلوص کربن 90 درصد (کارفرما: آب و فاضلاب اصفهان)
آنتراسیت ایرانی با درصد کربن 75 درصد جهت تصفیه خانه آب شهر سقز (کارفرما: شرکت ماشین سازی ویژه)
زغال سنگ (Coal)
زغال سنگ مخلوطی است از هیدروکربورها و کمی نیتروژن که از تغییر اندام های گیاهان در شرایط ویژه ای چون فشار و گرما، به وجود آمده است. هرچه نسبت کربن در زغال سنگ بیشتر باشد، کیفیت بهتری دارد. زغال سنگ معمولاً سیاه رنگ و چگالی آن 4/1-2/1 است. انرژی حرارتی برخی از انواع زغال سنگ، به شرح زیر است:
|
نوع زغال سنگ |
انرژی حرارتی بر حسب کیلوکالری/کیلوگرم |
|
آنتراسیت (Anthracite) |
7.950 |
|
زغال سنگ قیری (Bituminous) |
6.950 |
|
زغال سنگ نیمه بیتومینه (sub- bituminous) |
5.900 |
|
لیگنیت (Lignite) |
3.500 |
|
تورب یا زغال سنگ نارس (Peat) |
1.900 |
مصرف زغال سنگ در اروپا از دوران انقلاب صنعتی به عنوان منبع اصلی انرژی آغاز شد و تا دهه 1950 بزرگترین سهم را در تأمین انرژی جهان داشت ولی از آن تاریخ به بعد نفت و گاز جایگزین زغال سنگ شد. البته هنوز هم در بعضی کشورهای جهان مانند چین، زغال سنگ در مقایسه با سایر منابع انرژی مصرف بیشتری دارد.
ناخالصی های معدنی زغال سنگ، به دو صورت مخلوطی و ساختاری طبقه بندی می شود. ناخالصی های مخلوطی را می توان با شستشو از زغال سنگ جدا کرد. برای این کار زغال را در مایع سنگینی مانند محلول کلرور کلسیم یا مخلوط گل و آب باریت، غوطه ور می کنند. حرکت آب از پایین به بالا مانع ته نشین شدن باریت و گل می شود، ذرات نمک و سنگ که وزن مخصوص آن ها زیاد است ته نشین می شود و زغال با وزن مخصوص کم در مایع غوطه ور و خارج می گردد. جدا کردن ناخالصی های ساختاری مگر در موارد ویژه، مقرون به صرفه نیست. برای این کار زغال را به صورت گرد در می آورند و بعد با آب و با مخلوط آب و مایع دیگری مانند تتراکلروکربن که در آب نامحلول باشد، مخلوط می کنند تا مواد معدنی از زغال جدا شود.
آنتراسیت و زغال سنگ قیری سخت، برخلاف زغال سنگ های پست، با اکسیژن ترکیب نمی شود. اکسیژن جذب شده با مرور زمان افزایش می یابد و ممکن است به حد خطرناکی برسد.
برای تعریف انواع زغال سنگ، نگاه کنید به کک زغال سنگ (Coke Coal)، لیگنیت (Lignite)، زغال سنگ قهوه ای (Brown Coal)، زغال سنگ سخت (Hard Coal)، زغال سنگ قیری (Bituminous)، تورب یا زغال سنگ نارس (Peat) و آنتراسیت (Anthracite).
طبقه بندی زغال سنگ (Coal Classification)
زغال سنگ انواع گوناگونی دارد که تدریجاً یک نوع آن به دیگری تبدیل شده است. به طور کلی زغال بر مبنای میزان کربن ثابت، مواد فرار، ضریب پلاستومتری و ارزش حرارتی طبقه بندی می شود. طبقه بندی زغال سنگ در کشورهای مختلف به شرح زیر متفاوت است:
طبقه بندی آلمانی: این طبقه بندی بر اساس قابلیت کک دهی، درصد مواد فرار و مشخصات پخت صورت گرفته است:
1- زغال سنگ نارس، 2- زغال سنگ قهوه ای، 3- زغال سنگ گازدار، 4- زغال سنگ چرب، 5- زغال سنگ کک شو، 6- زغال سنگ لاغر، 7- آنتراسیت
طبقه بندی آمریکایی: در ایالات متحده آمریکا زغال سنگ به 3 گروه اصلی به شرح زیر تقسیم می شود:
1- زغال سنگ قهوه ای (این گروه به زغال سنگ های چرب، کم چرب، نیمه چرب و تمام چرب تقسیم بندی شده و هریک دارای ارزش حرارتی متفاوت هستند. این گوناگونی ارزش حرارتی، بستگی به مراحل تکامل زغال سنگ دارد).
2- زغال سنگ قیردار
3- آنتراسیت (این زغال سنگ به 3 گروه کوچک تر، متا، نیمه آنتراسیت و تمام آنتراسیت با در نظر گرفتن درصد کربن ثابت و مواد فرار آن تقسیم بندی شده است.)
طبقه بندی روسی: این طبقه بندی بر مبنای مواد فرار و کربن ثابت انجام گرفته است:
|
نام زغال سنگ |
درصد مواد فرار |
درصد کربن ثابت |
ارزش حرارتی * |
|
قهوه ای |
24 |
76 |
3835-4169 |
|
شعله دار |
23 |
77 |
4169-4447 |
|
گازساز |
18 |
82 |
4391-4780 |
|
چرب |
15 |
85 |
4715-4836 |
|
کک شو |
11 |
89 |
4669-4836 |
|
لاغر |
9 |
91 |
4614-4881 |
|
آنتراسیت |
7 |
93 |
4881-4958 |
* کیلوکالری بر کیلوگرم
طبقه بندی بین المللی: در این زغال سنگ بر مبنای درصد مواد فرار تا 33 درصد به 9 گروه طبقه بندی شده است. در رده بندی ریزتر، گروه ها توسط پخت و گروه های فرعی با خاصیت کک شوندگی تقسیم بندی می شوند.
طبقه بندی از روی درشتی دانه ها: در این طبقه بندی زغال سنگ براسا قطر غربالی که زغال سنگ از آن رد می شوند، به گروه های زیر تقسیم شده است:
|
اندازه |
قطر به میلیمتر |
|
گرد |
1-2 |
|
دانه ریز |
2-6 |
|
دانه ای |
6-15 |
|
فندقی |
15-30 |
|
گرودیی |
30-50 |
|
قلمه ای |
50-80 |
|
تکه ای |
80-130 |
البته این اندازه ها ثابت نیست و اغلب چند نوع آن با هم دیده می شود. رابطه بین درشتی و ارزش تجاری زغال سنگ به نوع و چگونگی مصرف آن بستگی دارد. در زغال سنگ های لاغر و آنتراسیت، دانه های درشت تر از 20 میلیمتر گرانتر از دانه های ریز هستند.
زغال سنگ کانل (کانکوال) (Cannel Coal)
زغال سنگ کانل یا کانکوال نوعی زغال سنگ دارای بعضی از مشخصات نفت است که به طور عمده به دلیل کیفیت زودآتش گیری، اهمیت دارد. زغال کانل با شعله های بلند، روشن و پر دود می سوزد و اسم آن از اسم انگلیسی قدیمی شمع اقتباس شده است. این زغال هنگام تقطیر به نسبت زیادی گاز روشنایی (450 متر مکعب در تن) می دهد و پسمانده ای که بیشتر شبیه خاکستر است، از خود باقی می گذارد.
زغال کانل در گرمای کم، درصد زیادی روغن قطران می دهد. نسبت مواد فرار زغال مزبور ممکن است به مقدار زیادی مثلاً 70 درصد برسد. در بریتانیا و در کنتاکی، اوهایو و ایندیانا یافت می شود. زغال سنگ کانل اسکاتلند قبلاً زغال شمع خوانده می شود.
زغال سنگ قیری (Bituminous Coal)
زغال قیری یا نرم نوعی زغال با درصد کم کربن است، که به علت خاصیت از دست دادن رطوبت و خرد شدن به قطعات ریز به آسانی از آنتراسیت تشخیص داده می شود.
این زغال به علت ارزانی به میزان وسیعی به عنوان سوخت صنعتی به کار برده می شود، ولی به دلیل دوده و بوی نامطبوع آن برای مصارف خانگی مورد استفاده قرار نمی گیرد.
خاکه زغال سنگ نرم به میزان زیاد برای سوخت به کار می رود. قسمت عمده زغال سنگ نرم در تولید کک، قطران، سوخت های مایع و مواد شیمیایی کاربرد دارد. کیفیت آن از حدود لیگنیت تا درجات سخت، نزدیک به آنتراسیت معروف به زغال سنگ نیمه چرب، بر حسب دوره زمین شناسی مربوط به آن، تغییر می کند. وزن مخصوص زغال سنگ نرم تمیز 1.75 الی 1.80 است. بهترین نوع آن بسیار متراکم و در قطعات بزرگ، معروف به زغال سنگ تکه ای، استخراج می شود. هر کیلوگرم زغال سنگ مرغوب برای کاربرد صنعتی باید 6900 الی 7400 کیلوکالری ارزش حرارتی، 55 الی 60 درصد کربن ثابت و 30 الی 45 درصد ماده فرار داشته باشد.
زغال سنگ کک شو، دارای کربن بیشتر و گوگرد کمتر است، با این کیفیت که کک آن به صورت کلوخه های محکم بزرگ در می آید.
آنتراسیت (Anthracite)
آنتراسیت نوعی زغال خشک و سخت است که بیش از 90 درصد کربن دارد و دارای درخشندگی شیشه ای است. ارزش حرارتی آنتراسیت حدود 15850-15300 بی تی یو در پوند است.
زغال قهوه ای (لینگنیت) (Brown Coal) (Lignite)
ذخيره ته نشستي از سنگواره هاي كربني، جامد، سياه مايل به قهوه اي و آتشگير است. تا رسيدن به فراسنج هاي مورد اعتماد در شناسايي زغال هاي سخت و قهوه اي و تأييد آن، بايد زغال هاي هر كشور را به عنوان زغال قهوه اي در نظر گرفت و بر اساس ويژگي هاي ديگري بدون در نظر گرفتن ارزش گرمايشي، آن را با نام زغال قهوه اي رده بندي كرد.
زغال قهوه اي خشك (ليگنيت خشك شده) (Dried Brown Coal) (Dried Lignite)
زغال سنگ قهوه اي يا ليگنيت است كه رطوبت موجود در آن از راه خشك سازي كاهش يافته است. زغال سنگ قهوه اي يا ليگنيت خشك شده مي تواند تركيبي از فرآورده يك دستگاه خشك كن و گرد و غبار حاصل از آن باشد.
زغال سخت (Hard Coal)
ذخيره ته نشستي از سنگواره هاي كربني، جامد، سياه و آتشگير با ارزش گرمايشي ناويژه بيش از 24 مگاژول بركيلوگرم (نزديك به 5700 كيلوكالري بر كيلوگرم و 10260 بي تي يو بر پوند) است. زغال سخت بدون خاكستر و رطوبت است، ارزش گرمايشي ناويژه (ناخالص) آن در دماي 30 درجه و رطوبت نسبي 96 درصد بدون به جاي ماندن خاكستر، محاسبه شده است.
تورب (Peat)
تورب يا زغال نارس، نوعي سوخت جامد است كه از تجزيه ناقص گياهان مرده در شرايط رطوبت زياد و هواي محدود، حاصل مي شود. تورب را مي توان از انواع زغال سنگ از نوع پست، با سوخت فسيلي غيرتجاري محسوب نمود.
ارزش حرارتي تورب، بين 6 تا 8 هزار بي تي يو/پاند و ميزان رطوبت موجود در آن معمولاُ بين 10 تا 30 درصد است.
تورب خشك 31 درصد كربن، 67 درصد مواد فرار و 2 درصد خاكستر دارد. رنگ انواع تورب، طيفي از قهوه اي روشن تا قهوه اي تيره است.
كك زغال سنگ (Coal Coke)
ارزش حرارتي كك زغال سنگ بستگي به مخلوط زغال سنگ مورد استفاده دارد. به خصوص مقدار خاكستر و محتويات فرار آن در ارزش حرارتي كك مؤثر است. ارزش حرارتي كك درحدود 12 هزار بي تي يو/پاند است. ميزان رطوبت كك در حدود 4 درصد و خاكستر آن با توجه به نوع زغال سنگ، بين 5 تا 13 درصد متغير است.
در كارخانه ذوب آهن اصفهان، كك توليدي از زغال سنگ يكي از محصولات جانبي كارخانه و شامل انواع زير است:
1) كك متالورژي (Metallurgic Coke): كه در صنايع فولاد، فلزات و ريخته گري، كارخانه هاي توليد قند و بخاري هاي كك سوز مصرف دارد.
2) انواع كك هاي ريز (Breeze Coke): كه در كوره هاي آجرپزي، آهنگري و كارخانه هاي توليد بريكت و حفاظت كاتدي (Cathode) لوله هاي زيرزميني به كار مي رود.
كك قالبي (كك شكل گرفته) (Formed Coke)
كك درست شده از زغال خشتي يا زغال گندله اي است كه در متالورژي كاربرد دارد.
كك سازي با دماي زياد (كك داغ) (High Temperature Coal)
پس ماندي جامد حاصل از تقطير زغال سنگ در دمايي بيش از 800 درجه سلسيوس است. در پاره اي از كشورها (مانند فرانسه و كشورهاي آلماني زبان) حد كمتر دما براي زغال سخت 1000 درجه سلسيوس و براي زغال قهوه اي 900 درجه سلسيوس است.
كك سازي با دماي كم (نيمه كك) (Low Temperature Coke)(semi-coke)
پس ماند جامد حاصل از تقطير زغال سنگ در دماي كم (500 تا 800 درجه سلسيوس) نيمه كك را نتيجه مي دهد. چنانچه زغال قهوه اي باشد دماي آن از 400 تا 600 درجه سلسيوس و در مورد زغال نارس از 350 تا 550 درجه سلسيوس است.
کاربرد زغال سنگ در صنعت سیمان و کاربرد آنتراسیت در صنعت سیمان غالباً جهت ایجاد حرارت و دمای بالا بوده و آنتراسیت و زغال سنگ در این صنایع بیشتر به عنوان سوخت عمل می نمایند.
آنتراسیت کلسینه، آنتراسیت رنگ، آنتراسیت زغال سنگ، آنتراسیت فروش، آنتراسیت فیلتر شنی، زغال آنتراسیت، کاربرد آنتراسیت، پودر آنتراسیت، قیمت زغال آنتراسیت، قیمت روز آنتراسیت، قیمت زغال سنگ آنتراسیت، قیمت انتراسیت ، قیمت زغال سنگ انتراسیت، فروش زغال سنگ آنتراسیت، قیمت زغال سنگ انتراسیت، فروش زغال آنتراسیت، خرید و فروش آنتراسیت، فروش زغال سنگ آنتراسیت، آنتراسیت چیست،